Disuatu desa tinggal seorang anak yang bernama alo dia hanya tinggal dengan opa dan omanya. Pada suatu siang alo baru pulang dari sekolah…..!!!

Alo : “Siang……………”
Opa : “Siang alo ….alo sini dulu ngan opa m tanya…!”
Alo : “Kiapa opa….?”
Opa : “Dari mana ngana…?”
Alo : “Dari sekolah no opa masa nda lia ada pake seragam……….!”
Opa : “Butul ngana dari sekolah kalo bagitu opa mau tes dulu pa ngana….!”
Alo : “Tes jo ….!”
Opa : “Kalo 10×10 berapa dang? klo ngana dari sekolah paling ngana tau..!
Alo : “Ado opa talalu banyak kita pe tangan nyanda sampe m ba hitung, ado kita nintau..!
Opa : “Ngana memang bodok masa bagitu le nintau mulai besok ngana brenti jo sekolah bekeng abis doi jo ngana..!” (sambil marah-marah)
Alo : (sambil menangis) Oma napa opa ada ba marah pa kita..!
Oma : “Ado kasiang kiapa ngana mara-mara pa alo bru pulang sekolah le kasiang s dapa marah, kiapa le..?”
Opa : “Napa alo p biongo masa dari sekolah nintau 10×10, bekeng abis doi jo dia sekolah lebe bae berenti sekolah kong ba jual kukis pisang tau-tau dapa doi..”
Oma : “Kiapa ngana tau so kong rupa tu butul-butul ba marah pa alo…?”
Opa : “Tau no nga kira kita biongo rupa alo..!”
Oma : “Brapa dang..?”
Opa : “20 no kiapa sooo..?”
Oma : “Nyanda no kita kira opa so lupa ternyata masi inga 10×10=20 “